W związiku z tym proponuję, aby pod pojęciem konfliktu ludzkiego rozu­mieć każdą taką sytuację, której źródła, tkwiące w człowieku (i) lub w jego oto­czeniu, wzbudzają w nim silne napię­cia i motywują go do zachowań mają­cych na celu usunięcie tego stanu poprzez: 1) zmianę danej sytuacji albo 2) przystosowanie się do danej sytua­cji, albo 3) uniezależnienie się od da­nej sytuacji. Dążenie do likwidacji napięcia jest procesem, w którym konflikt albo zostaje pomyślnie przezwyciężony powodując nową, wyższą jakość, albo — narasta i prowadzi do fazy szczytowego ujemnego na­pięcia wywołując frustrację z jej następstwami: agresją bezpośrednią i przeniesioną, apatią, regresją, ucieczką i podobnymi zachowaniami, które w pewnych okolicz­nościach mogą stać się zarzewiem konfliktu makrospo- łecznego.