Zwolennicy tzw. szkoły racjonalnych przewidywań kwestionują celowość interwencyjnej polityki finansowej państwa. Jej przedstawiciele przyjmują, że podmioty gospodarcze wykorzystują te same zbiory informacji, które stanowiły podstawę ustaleń założeń polityki interwencyjnej państwa, jako podstawę konstruowania własnych prognoz, czyli oczekiwań i podejmowania osobistych decyzji, neutralizując w skali indywidualnej następstwa interwencji państwowej.
