Plan wynikający z Raportu Delorsa spotkał się ze zróżnicowa­nym odbiorem, chociaż żaden z krajów Wspólnoty go nie odrzucił. Stanowiska poszczególnych państw można określić następująco: Wielka Brytania i Dania wahają się, przewidując ograniczenie suwe­renności; Niemcy obawiają się inflacji, utraty niezależności Bundes- banku, jednakże popierają unię monetarną; Grecja, Portugalia i Ir­landia chcą, aby wprowadzeniu unii monetarnej towarzyszył transfer bogactwa na rzecz krajów biedniejszych; Francja oraz-pozostałe państwa silnie popierają unię monetarną uznając, że wprowadzenie wspólnej waluty jest logicznym i niezbędnym warunkiem integracji europejskiej. Zgodnie z treścią art. 109 Traktatu z Maastricht polityka kursów wymiennych znajduje się w gestii Rady Europy, natomiast Europejski Bank Centralny realizowałby politykę mone­tarną w uzgodnieniu z radą.