Zmiana na stanowisku kierowniczym rodzi najczęściej dalsze zmiany, ponieważ naturalne jest dążenie do zwiększania poczucia psychicznej pewności przez ota­czanie się ,,swoimi ludźmi”. Sytuacja, jaka panowała na przykład w obserwowanym przeze mnie przedsiębior­stwie lub w Radiokomitecie, musiała stwarzać ciągłe po­czucie zagrożenia, zwłaszcza u osób zajmujących sta­nowiska kierownicze.Pełna stabilizacja załóg byłaby daleka od ideału. Co więcej, podobnie jak wielu innych, uważam nawet, że rotacja jest potrzebna, zwłaszcza na stanowiskach kie­rowniczych. Rotacja, a więc zmiana planowana i kie­rowana, a nie płynność, która jest zmianą żywiołową. Przedstawiona na rysunku 7 „karuzela zmian” ukazuje mechanizmy psychospołeczne, które napędzają tę karu­zelę oraz przyczyny i skutki dość rozpowszechnionego u Znas sposobu rozwiązywania konfliktów ludzkich w or­ganizacji.Inny problem pobudzający do refleksji to autokratyzm szefa, wskazywany przez autorów opisów jako istotna przyczyna konfliktów ludzkich w naszych organizacjach. Kontrastuje to z wynikiem uzyskanym przeze mnie z ba­dania kierowników z przemysłu kluczowego, gospodarki terenowej i administracji państwowej. Nie wykazali oni zupełnie „cech autokratycznych”.