Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej w 1997 roku zostały określone w rozporządzeniu ministra finansów z 17 grudnia 1996 roku, w sprawie karty podatkowej (DzU z 1996 roku, nr 151, poz. 717). Możliwość skorzystania z tej dogodnej formy uiszczania podatku uzależniono od spełnienia przez podatników szeregu warunków: 1) z karty podatkowej mogą korzystać wyłącznie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą o charakterze ściśle określonym w przepisach rozporządzenia i na warunkach w nim zawartych; 2) mogą być opodatkowane w tej formie również wtedy, gdy działalność prowadzą w formie spółki cywilnej od osób fizycznych, pod warunkiem, że łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego rozporządzeniem. Do dokonania oceny warunków uzasadniających zastosowanie karty podatkowej oraz do ustalenia wysokości podatku jest zobowiązany urząd skarbowy. Oznacza to, że podatnik, chcąc opłacać podatek w formie karty podatkowej, składa wniosek we właściwym urzędzie skarbowym o zastosowanie karty, tak jak miało miejsce w 1996 roku. Wiadomo, że wniosek powinien być złożony do 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, od którego ma być zastosowana karta, lub przed rozpoczęciem działalności, jeżeli podatnik rozpoczynają w ciągu roku podatkowego. Po rozpatrzeniu otrzymanego wniosku urząd skarbowy wydaje decyzję ustalając wysokość podatku, odrębnie na każdy rok podatkowy. W razie niespełnienia przez podatnika ściśle określonych wymagań, urząd skarbowy ma prawo wydać decyzję odmowną. W takiej sytuacji podatnik zobowiązany jest do zapłaty: 1) podatku dochodowego na zasadach ogólnych, 2) zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli spełnia warunki niezbędne do skorzystania z ryczałtu ewidencjonowanego. W ciągu 14 dni od wydania ostatecznej decyzji podatnik może zrzec się opodatkowania w postaci karty podatkowej. Jeżeli tego nie uczyni, musi do końca roku podatkowego uiszczać podatek określony w decyzji. Podatnik ma prawo wyboru innej formy opodatkowania w następnym roku podatkowym. Należy pamiętać, że podatnicy rozliczający się w formie karty podatkowej, jeżeli Przy prowadzeniu działalności zatrudniają pracowników, powinni prowadzić księgę zatrudnienia tych osób. Podatnicy dokonujący wypłat wynagrodzeń ze stosunku pracy są obowiązani prowadzić indywidualne karty przychodów pracowników, zawierające nie- zbędne dane, które podatnik jest zobowiązany wpisać najpóźniej w terminie przewidzianym na przekazanie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych do odpowiedniego urzędu skarbowego. Należy pamiętać, że dochodów opodatkowanych w formie karty podatkowej nie łączy się z dochodami z innych źródeł. Od 1997 roku zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący następujące typy działalności: 1) usługową lub wytwórczo-usługową 2) usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu; 3) usługową w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego artykułami nieżywnośc iowymi; 4) gastronomią jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów powyżej 1,5% alkoholu; 5) w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu; 6) w zakresie usług rozrywkowych; 7) w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach; 8) w wolnych zawodach polegających na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego; 9) w wolnych zawodach, polegających na świadczeniu usług weterynaryjnych; 10) w zakresie opieki domowej nad dziećmi, osobami starszymi i chorymi; 11) w zakresie usług edukacyjnych (np. korepetycje); 12) w zakresie usług towarzyskich (agencje towarzyskie). Nie może korzystać przy prowadzeniu działalności gospodarczej z usług osób nie- zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę (chyba, że chodzi tu o usługi specjalistyczne) podatnik, który uzyska zgodę na podatkowanie w przedstawionej formie, jak również z usług innych zakładów czy przedsiębiorstw. Małżonek podatnika także nie może prowadzić działalności gospodarczej w tym samym zakresie. Przy uwzględnieniu i ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty, stawki podatkowe są ustalone kwotowo. Podatek płatny jest co miesiąc bez wezwania i (według polskich przepisów) do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły: za grudzień – w terminie do 28 grudnia roku podatkowego. Przepisy umożliwiają obniżenie stawek podatku osobom niepełnosprawnym (inwalidzi I i II grupy, zatrudniający inwalidów), jak również dopuszczają możliwość ich obniżenia przez urząd w szczególnych przypadkach. Ponadto podatnicy są zobowiązani do pisemnego zawiadomienia w ciągu roku urzędu skarbowego o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty. Podatnik, który nie ujawnia takich zmian, jest narażony na wyłączenie z opodatkowania w formie karty podatkowej i zmuszony do opłacenia podatku dochodowego na zasadach ogólnych (księga podatkowa przychodów i rozchodów) za cały rok podatkowy i nie jest wykluczone, zostanie ukarany grzywną.