Wielka Brytania. Zasadniczą kwestią pozostaje stanowisko rządu i    parlamentu w, kwestii integracji ogólnej i monetarnej. Kraj ten przystąpił do Wspólnoty z opóźnieniem, deklarując co prawda gotowość w 1961 r., ale uzyskując członkostwo w 1973 r. Jako ostatni przystąpił do systemu kursów wymiennych. Wielka Brytania wielokrotnie nie chciała się podporządkować uzgodnionym decyzjom Wspólnoty, a w Maastricht zastrzegła sobie wyjątkowe prawo nieza­stosowania się do <wymogów trzeciego etapu unii monetarnej. Jed­nym z powodów takiego stanowiska jest ścisłe powiązanie Wielkiej Brytanii ze Stanami Zjednoczonymi i krajami Wspólnoty Brytyjskiej. Ostatnie lata przyniosły jednak wzrost wzajemnych obrotów z państ­wami europejskimi, a „specjalne stosunki” ze Stanami Zjednoczony­mi uległy osłabieniu. PoziomUnflacji i bezrobocia lokuje Wielką Brytanię poniżej średniej. Czynnikiem sprzyjającym integracji mone­tarnej jest wiodąca pozycja Londynu jako najważniejszego rynku finansowego na świecie.