Koszty społeczne mierzone demoralizacją, alkoholiz­mem, narkomanią czy wreszcie ucieczką z kraju licznych przedstawicieli młodego pokolenia nie są nigdzie liczo­ne w wielkościach materialnych, a przecież do nich prowadzą. Podam kilka jeszcze przykładów zmuszają­cych do głębokiej refleksji. Jeden z bardziej drażliwych przykładów zagrożenia ładu społecznego przez alkoholizm został opisany w „Życiu Warszawy” z dnia 15 listopada 1978 roku. (A. Kł.:Ośrodki akademickie w kraju podejmowały spora­dyczne badania nad zjawiskami narkomanii, jednak wy­niki tych badań były ciągle ściśle poufne, toteż dziś nie mamy ani jednoznacznych danych co do rozmiarów te­go nieszczęścia, oni też warunków, aby temu zjawisku skutecznie zapobiegać. Według danych Instytutu Psy- choneurologicznego liczbę narkomanów w Polsce sza­cuje się obecnie na około 120 tysięcy (informacja po­dana na posiedzeniu Sejmu w lipcu 1981 roku), przy czym obserwuje się wzrastającą liczbę zgonów na sku­tek zatrucia narkotykami. Po sierpniu 1980 roku uka­zało się sporo informacji na ten temat.