a woman sitting at a table using a laptop

TERROR STEREOTYPU

Iwaszkiewicz nie poddał się więc bynajmniej terrorowi ste­reotypu romantyczno-batalistyczno-kombatanckiego, którego bezwzględnego panowania tak obawiał się Wyka w artykule pisanym i opublikowanym podczas wojny. Zresztą podobnie jak w dużo późniejszym wierszu wydrukowanym w tomie Ju­tro żniwa (1963) pt. Bitwa morska (XVII w.), którego tytuł wskazuje na pastiszowy charakter utworu. Ogromna ilość użytych — poza przytoczonymi w strofach koń­cowych — v/ tym wierszu trywializmów („Z szafirowego nie­ba cycka”, „I zwisa błam foczego pyska”.Wzdymają się jak wrzody ropne”) świadczy o tym, jaką aurą ironiczno-tragicz- nego współczucia otacza Iwaszkiewicz konanie admirała.W Bitwie na równinie Sedgemoor Iwaszkiewicz z całą od­wagą odsłonił tragiczną ironię czynu, a raczej niedoczynu, któ­ry sprowadza jednak na bohaterkę — wzmagając tym ironię— konsekwencje czynu takie, jakby został popeł­niony. Ujawnia się okrutna obojętność dziejów wobec po­święcenia jednostki. Może się nie poświęcać, historia „i tak” (to okropne „i tak”) zrobi swoje. Co gorsza, wielki ocean historii bynajmniej nie pochłonął Anny, wyrzucił ją na brzeg nie może ona ani wrócić do oceanu, ani też nie przedstawia sobą żadnej samodzielnej wartości. „Złamana muszla na pia­sku.”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *