Równocześnie rozszerzono i dostosowano do warunków lokalnych zakres działania tej instytucji. Pożyczki są udzielane przedstawicielom sektora publicznego i prywatnego; opro­centowanie jest umiarkowane, a zwrot następuje w walucie lokalnej.Zgodnie z pierwotną wersją statutu członkami tej instytucji miały być wyłącznie kraje należące do Organizacji Państw Amerykańskich. Założycielami banku było 19 republik latynoamerykańskich (z wyją­tkiem Kuby) oraz Stany Zjednoczone. Wskutek niedoboru funduszy władze banku zaczęły zabiegać o przyciągnięcie państw spoza regio­nu, które dostarczyłyby dodatkowych środków pieniężnych. W rezul­tacie w 1972 r. nowym członkiem została Kanada. W grudniu 1974 r. przystąpiły do banku następujące państwa: Austria, Belgia, Dania, Hiszpania, Holandia, Izrael, Japonia, Jugosławia, Portugalia, RFN, Szwajcaria, Wielka Brytania i Włochy.